Page 1 of 1
'ELİF' OLMAK
Posted: 26 Dec 2007, 13:20
by tehani
Elif olmak zordur
Çünkü elif olmak
Yuvarlak bir dünyada dik durmanın
Dik ve önde
Belki acıyla
Ama vazgeçmeden durmanın
Dünya ne kadar dönerse dönsün
Olduğu yerde kalmanın adıdır elif olmak
Kaç silah varsa elife çevrilir
Elif hep olduğu yerdedir
Silahlar patladığında ilk vurulan eliftir
Zordur elif olmak
Elif olmak hep vurulmaktır
Elif olmak yalnızca elif olmaktır
Ne B, ne T, ne S
Elif
Yalnızca elif
Elif demeden hiçbir şey denilemez
Ben elif dedim
Artık her şeyi söyleyebilirim
MEVLANA İDRİS
Re: 'ELİF' OLMAK
Posted: 05 Jan 2008, 20:46
by an-i seyyale
Esselamu Aleyküm...
Gerçekten "Elif" i anlatan, önemini kavratan mükemmel bir eser..
Buradan Mevlana İdris'e sonsuz teşekkürler...
Re: 'ELİF' OLMAK
Posted: 06 Jan 2008, 00:30
by güLâLe
Bir Elif gibi yanlızım..
Ne esrem var ne ötrem..
Ne beni durduran bir cezmim,
Ne bana ben katan bir şeddem var...
Ne elimi tutan bir harf,
Ne anlam katan bir harekem..
Kalakaldım sayfalar ortasında...
Bir okuyan bekledim, bir hıfz eden belki..
Gölgesini istedim bir dostun, med gibi..
Sızım Elif sızısı.....
Re: 'ELİF' OLMAK
Posted: 06 Jan 2008, 00:45
by Leyla Hanne
Bu mesaj bana ilk geldiğinde çok sevmiştim. Allah razı olsun ikinizdende.
Re: 'ELİF' OLMAK
Posted: 06 Jan 2008, 20:57
by serdengecti
ikisi de gerçekten harika çok hoşuma gitti Allah razı olsun...
Re: 'ELİF' OLMAK
Posted: 24 Jan 2008, 02:12
by tehani
serdengecti wrote:ikisi de gerçekten harika çok hoşuma gitti Allah razı olsun...
arkadaşlar e l i f şiirini değenmenize çokk sevindimm....bir hattat ancak kendini böyle ifade ederdi herhalde...
Re: 'ELİF' OLMAK
Posted: 24 Jan 2008, 22:52
by Eylül
Elif deyince aklıma gelen şu hikaye oldu. Okumuşsunuzdur belki ama bir hatırlama olsun...
'Fakir bir derviş, talebe okutacak okulu olmayan bir Arapça hocasına rast gelir. Hoca derslerini şehrin duvarına tebeşirle yazarak vermektedir. Derviş, hocaya kendisinin de okuma yazma öğrenip öğrenemeyeceğini sorar. Dervişin samimiyetinden etkilenen hoca ona ücretsiz ders vermeyi kabul eder. Duvara tek bir çizgi çeker ve açıklar; "bu elif harfi, alfabenin ilk harfidir" der.
Derviş başını eğer, hocaya teşekkür eder ve oradan uzaklaşır. İlk derste alfabenin en az yarısını öğretme âdeti bulunan hoca şaşırır. Bu eğitim uzun bir süreç olacak gibi görünmektedir.
Derviş ne ertesi gün ne de ertesi hafta gelir ve sonunda hoca onu tamamen unutur. Aylar sonra derviş gözleri gönül ışığıyla parlayarak gelir.hocayı hararetle selamlar ve ikinci derse hazır olduğunu söyler. Hoca içinden "bu hızla alfabeyi asla bitiremeyecek" diye düşünür, ama dervişe "tamam. Şİmdi ilk dersimizi tekrarlayalım. Elif harfini duvara yaz" der.
Derviş elif harfini duvara yazar ve duvar yıkılır gider.'
Bu hikayeden manâ şudur ki;basit başlangıçlarda, genel olarak zannedildiğinden daha derin anlamlar bulunduğunu ve manevi tekamülün sırrının ne kadar çok öğrendiğimiz değil, öğrendiğimizde nasıl derinleştiğimiz olduğunu anlamaktır.
Kalp, Nefs, Ruh (s. 40)
Son olarakta 'sen elif dersin hoca, manası ne demektir' deyip bitirelim.