Gucdüvânî

Cana cefâ kıl ya vefâ,
Kahrın da hoş, lûtfun da hoş,
Ya derd gönder ya ya devâ,
Kahrın da hoş, lûtfun da hoş.

Hoştur bana senden gelen:
Ya hil’at ü yahut kefen,
Ya taze gül, yahut diken...
Kahrın da hoş, lûtfun da hoş.

Gelse celâlinden cefâ,
Yahut cemâlinden vefâ,
İkiside cana safa:
Kahrın da hoş, lûtfun da hoş.

Ger buğ u ger bostan ola,
Ger bendü ger zindan ola,
Ger vasl ü ger hicrân ola,
Kahrın da hoş, lûtfun da hoş.

Ey Padişah-ı Lemyezel!
Zat-ı ebed, hayy-ı ezel!
Ey lûtfu bol kahrı güzel!
Kahrın da hoş, lûtfun da hoş.

Ağlatırsın zâri zâri,
Verirsen cennet ü hûri,
Lâyık görür isen nâri,
Kahrın da hoş, lûtfun da hoş.

Gerek ağlat, gerek güldür,
Gerek dirgür, gerek öldür,
Bu Âşık hem sana kuldur,
Kahrın da hoş, lûtfun da hoş.
İbrahim Tennuri

Yandı Bu Gönlüm

N'oldu bu gönlüm n'oldu bu gönlüm
Derd ü gam ile doldu bu gönlüm
Yandı bu gönlüm yandı bu gönlüm
Yanmada derman buldu bu gönlüm

Yan ey gönül yan yan ey gönül yan
Yanmadan oldu derdine derman
Pervane gibi pervane gibi
Şem'ine aşkın yandı bu gönlüm

Gerçi ki kandı gerçeğe yandı
Rengine aşkın cümle boyandı
Kendide buldu kendide buldu
Matlabını hoş buldu gönlüm

Sevâd-ı a'zam sevâd-ı a'zam
Belki oluptur Arş-ı muazzam
Matlab-ı canan matlab-ı canan
Olsa acep mi şimdi bu gönlüm

Hacı Bayram-ı Veli

Bir Cân Ki

Bir can ki bir canı sevince Mevlâ
İkisine gân-i muhabbetler ver
Âşık maşukuna olur mübtelâ
Lutfu ihsanından saâdetler ver

Böyledir niyazım sana lem yezel
Arada muhabbet yaratmış ezel
Bir kulundan yüz çevirince güzel
Gönüne merhamet adaletler ver

Âşık oldum anın gonca gülüne
Deryâlar misali murg-ı diline
Eğer hor bakarsa ben bülbülüne
İlham-ı Rabbâni letâfetler ver

Seyrani münâcât eyler yâ Rahman
İki elim duâ(da) niyazda lisan
Bu şûhun vasfını etmeye her an
Ruhuna türlü türlü hidayetler ver

SEYRANİ