Gucdüvânî

Günlerden birgün bir baba zengin ailesini ve oğlunu köye götürdü.
Bu yolculuğun tek amacı vardı,insanların ne kadar fakir olabileceklerini oğluna göstermek.
Çok fakir bir ailenin çiftliğinde bir gece ve bir gün geçirdiler.

Yolculuktan döndüklerinde baba oğluna sordu
"-- İnsanların ne kadar fakir olabileceklerini gördün mü oğlum?"

Çocuk "Evet Baba" dedi
"--Ne öğrendin peki?"

Oğlu yanıt verdi,
Şunu gördüm dedi:
Bizim evde bir köpeğimiz var, onlarınsa dört.
Bizim bahçenin ortasına kadar uzanan bir havuzumuz var, onlarınsa sonu olmayan bir dereleri.
Bizim bahçemizde ithal lambalar var, onlarınsa yıldızları.
Bizim görüş alanımız ön avluya kadar, onlarsa bütün ufku görüyorlar."

Oğlu sözü bitirdiğinde babası söyleyecek bir şey bulamadı.
Oğlu ekledi
"-- Teşekkürler baba, ne kadar fakir olduğumuzu gösterdiğin için."