Gucdüvânî

[align=center]İlk kundağın
Ben oldum yavrum;
İlk oyuncağın
Ben oldum!
Acı nedir, tatlı nedir? Bilmezdin:
Dilin damağın ben oldum!




Elinin ermediği,
Dilinin dönmediği
Çağlarda yavrum;
Kolun kanadın ben oldum...
Dilin dudağın ben oldum!


Belki kıskanırlar diye
Gördüklerini,
Sakladım gözlerden gülücüklerini:
Tülün duvağın
Ben oldum!


Artık isterlese, adımı
Söylemesinler bana:
"Onun annesi diyorlar...
Bu yeter, sevgilim, bu yeter bana!


Bir dediğini iki
Etmeyeyim diye öyle çırpındım ki
Ve seni öyle sevdim, sana
O kadar ısındım ki...


Usanmadım, yorulmadım, çekinmedim...
Gün oldu, kırdın...
İncinmedim:


İlk oyuncağın
Ben oldum, yavrum,
Son oyuncağın ben oldum!


Lâyık değildim;
Lâyık gördüler: yavrum,
Annen oldum, yavrum,
Annen oldum![/align]

[align=right]Arif Nihat Asya[/align]