Gucdüvânî

Arşivime kime ait olduğunu bilmediğim şu cümleleri kaydetmişim..

''Üzüntü duygusu geçmişte ve şu anda olanlara razı olmamaktan, kaygı ise şimdiden şu anda olmayan ama gelecekte olacak/olabilecek şeylere razı olmamaktan doğar.''

Biraz düşündüm bu cümleler üzerine..Belki varsa bile kaygıyı yenebiliriz biiznillah çünkü yaşanmamıştır ve yaşayacağımızda kesin değildir..bu durumda şuurlu olup teslim olmak daha kolay gibi.. ama bazen yaşananlara üzüldüğümüz oluyor..Bu durumda aklıma şu sorular takıldı acaba herhangi başımıza gelen bir olaya üzülmek rızasızlık mı olur? Üzüntünün belli bir sınırı mı olmalı ? Üzülmek tam teslim olamamaktan dolayı mı olur ?

Gönlünü Rabbe teslim edenlerin, Rızâyı Bâriye teslim olanların, ne aşırı üzülmeleri ne de aşırı sevinmeleri yoktur.

bu da benim not ettiğim bir alıntı, belki cevap olabilr. Üzüntü illa ki olur ama aşırısı rızasızlık olabilr.